We gingen deze namiddag nog es naar de indoor-speeltuin. Samen met een vriendin en haar dochtertje werd het een hele fijne namiddag. Door het mooie weer hadden we de boel tegen 'en voor ons alleen en dus konden we allemaal samen op het springkasteel. De kindjes vonden het reuze en mijn vriendin en ik ook :)
Alleen jammer dat Jona zo moeilijk afscheid van mooie dingen kan nemen. En dus werd de terugkeer gekleurd door tranen en weerbarstig doen. Zoals een gordel niet naar behoren willen aandoen. Zelf niet als ik dreig hem zonder tut naar bed te sturen...
En hij ging er dus ook werkelijk zonder tut in, maar hij was gelukkig zoooo moe dat hij na 10 minuten en nauwelijks protest toch al in dromeland zat.
4 opmerkingen:
Peuter krijgt er ook steeds meer last van. dat als iets leuk is, ie niet wil stoppen/ weggaan enz. lastig. maar ongetwijfels slechts weer een fase ! ; )
is idd niet leuk... maar toch chapeau dat je het blijft doen elke keer opnieuw!!
Niet leuk om zo een mooie dag te moeten afsluiten.
Niet flink in de auto zitten wordt hier zo op geraegeerd: (ik waarschuw Seppe alvast dat ik het niet echt doe want hij jankt mee van de schrik anders) Ik stop aan de kant en vraag zus in kwestie of ze wil uitstappen. Stapt zus ook uit en dan gebaar ik van zelf terug in te stappen (als het veilig is langs de weg) en dan zitten ze snel in de auto hoor ;o) Of het ellendig gedoe stopt zonder uitstappen en ik kan weer rustig verder rijden. Of 's ochtends thuis ... dan start ik alvast de motor, hihi, terwijl er eentje staat flauw te doen tegen de muur of op de grond.
@Annouk
Na die laatste (overbluft) durf ik dat dus niet te doen. Of ik zet hem uit de auto en hij is in staat uit collère meteen weg te lopen of niet meer in de auto te willen. Of ik zeg: ik blijf staan tot je de gordel aandoet en dan blijf ik voor hetzelfde geld de hele dag staan.
Tut wegnemen was het ergste wat ik kon bedenken en dat heeft ook niet gewerkt dus euhm... ik weet het niet echt meer nu wat betreft de auto.
Een reactie posten