Schoolgesprekken draaien steeds op het zelfde uit. Ja, Jona staat cognitief verder dan andere peuters, maar voor de rest zien we een 'gewone' jongen. Nog geen fantasiespel of rollenspel. Ook nog niet echt samenspelen en eerder een eenzaat en 'verlegen'.
Dat ze hem onderschatten in zijn spel, daar was ik al van overtuigd. Thuis doet hij immers nog weinig anders dan fantasiespel, rollenspel, playmobil-achtige toestanden enz. Wat betreft het sociale kon ik noch bevestigen , noch ontkrachten. Ik zie Jona niet zoveel met andere kindjes en ook in de speelotheek zoekt hij inderdaad weinig contact met leeftijdsgenoten.
Deze namiddag zag ik een heel ander kind. Een supersociaal kind, dat andere kinderen zelf uitgenodig had om met hem mee te doen (knikkerbaan). Dat vervolgens mooi speelde en communiceerde en lachte er echt bijhoorde. Dat ook nog heel stoer met hen mee ging springen. Zo hoog en ver mogelijk! En er weer gewooon bijhoorde.
Die ander kinderen waren 5 jaar. Zij hadden zelf niet door dat Jona ruim 2 jaar jonger was dan hen. Hij viel niet op. Niet in lengte (toevallig waren ze zelf ook niet zo groot), niet qua taalgebruik, niet qua kunnen.
Op dit moment ben ik er dus wel van overtuigd dat Jona ook sociaal verder staat dan zijn klasgenootjes. Dat hij weinig 'samen speelt' gewoon omdat 'het' niet klikt. Mijn hersenmolentjes draaien de laatste dagen weer op volle toeren en de vraag of het nu niet WEL tijd is om een jaartje over te slaan dringt zich meer en meer op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Goh, wat goed dat je dit 'nieuw' sociaal gedrag zelf geobserveerd hebt. Het werpt inderdaad meteen een ander licht op zijn sociale vaardigheden. In positieve zin.
Succes met het beslissen om hem een jaartje te laten overslaan of niet! Geen makkelijke beslissing denk ik.
die van mij trekt ook altijd naar oudere kindjes. en is dan ook supersociaal. terwijl ie bij jongere kindjes soms wat bazig òf bangig (ligt ook lekker dicht bij elkaar ; ) NOT) lijkt...
Ik weet natuurlijk niet hoe ze (de school, de juf, het clb?) daarover beslissen om een kindje al dan niet een jaartje te laten overslaan. Maar waarom moet zo'n beslissing definitief zijn? Zou Jona niet eens mogen "proberen" in een andere hogere klas, een weekje of twee of zo, en zien hoe het loopt? Bij de kleuterklasjes moet dat toch mogelijk zijn? Maar wie ben ik... ;-)
Ik denk de school het meestal wel ziet als 'proberen', maar ik wil wel echt zeker van mijn stuk zijn dat hij ook werkelijk past in een groep hoger. Want 2 weken mogen proberen, zien dat het niet lukt en moeten terugkeren zou denk ik wel een hele harde klap zijn voor Jona.
Of zelf een heel jaar in die klas blijven, maar die dan 'dubbelen'... Ik weet ook niet hoe goed zoiets is voor zijn zelfbeeld op dat moment hoor.
Als ik het versnellen doorzet, dan zal het zijn omdat ik ervan overtuigd ben dat hij er zal passen op alle vlakken.
ik denk dat het altijd een hele moeilijke beslissing is...
ik heb al kindjes een klas zien overslaan en soms gaat dat heel goed, soms minder (vooral dan het sociale)...
maar ja, dat kan ook als ze gewoon bij hun leeftijd zitten...
ben benieuwd wat het zal worden!
veel succes met je piekermolen ;-)
als kind paste ik nooit in de ideengang van mijn medeleerlingen
ik was steeds met andere dingen bezig en school was zoiets verplicht dat wel eens leuk was
ik had vrienden in alle klassen en leefdtijden en heb nooit gevonden wie of wat ik zocht
van mij mag jona dus doen wat hij wil mijn leven startte ook maar vanaf het moment dat ik deed wat IK wou
en ja ik ben een raar manneke maar dan wel een die perfecte herinneringen heeft vanaf leeftijd 2.5j en eerlijk gezegd lijkt het soms of mijn gedachtengang niet veel verandering heeft ondergaan sindsdien
wat ik eigenlijk wil zeggen is dat hij zich toch maar wat gaat bezighouden en het zijne ervan gaat denken
papa
die zich nooit en altijd kan vervelen
Of eens met mama's (papa's) gaan babbelen die ook kindjes hebben die overgeslaan hebben? Mijn kinderkapster bijvoorbeeld heeft een hoogbegaafde zus en heeft zelf 2 kindjes (van twee verschillende mannen trouwens) die hoogbegaafd, zij kon ver-ha-len vertellen over de pro's en con's van jaartje overslaan.
Of eens met mama's (papa's) gaan babbelen die ook kindjes hebben die overgeslaan hebben? Mijn kinderkapster bijvoorbeeld heeft een hoogbegaafde zus en heeft zelf 2 kindjes (van twee verschillende mannen trouwens) die hoogbegaafd, zij kon ver-ha-len vertellen over de pro's en con's van jaartje overslaan.
Een reactie posten