Over mijn 2 jongens Jona en Luca en het moederschap
maandag, mei 12
potje
Luca gaat dezer dagen 'tig keer per dag op het potje zitten. Eerst roept hij heel luid 'kaka!', stormt dan naar het potje, zet zich erop, gaat heel luid kreunen en sluit af met een voldane 'tisedaan!'
Bij Jona ging ik er op in en dat heeft niks uitgehaald. Luca laat ik maar gewoon 'spelen'. Het is tenslotte niets meer dan doen alsof, net als 'telefoneren' en zijn beertje 'eten geven'.
Als 10-jarige was ik radicaal tegen het hebben van kinderen. Ik liet het aan iedereen weten: ik zou nooit kinderen baren. Ze waren vervelend en beperkend en niks voor mij.
Maar ergens in mijn puberteit heeft een geheimzinnig mama-gen zich in mijn lichaam genesteld. Ik wist wel zeker dat ik kinderen wou. En dat niet alleen, ik wou ze vroeg. Zo vroeg mogelijk. Ik wou een jonge mama zijn.
Ik BEN een jonge mama en mijn jongens zijn het allerbeste wat mij overkomen is. De avontuurtjes van Jona (1 juni 2005) en Luca (15 januari 2007)kunt u lezen op deze blogs.
2 opmerkingen:
Toch wel knap dat hij al de link legt!
ze zeggen wel dat een 2e sneller zindelijk is, dus... ik help 't je hopen ; )
even nog over die wentelteefjes, wij doen er altijd kaneel en een beetje suiker op, das ook lekkerrr !!!
Een reactie posten