Een prachtig geboortekaartje komt binnen met de post
van een middelbare-school vriendin
Kyara
'geboren en overleden op 8 mei 2008'
Zoiets verwacht je niet.
Nog in geen honderd jaar.
Ik heb staan 'bleiten' toen het eindelijk tot me doordrong.
Ik heb haar gebeld en goh wat voelde dat vreemd. Zij 'klonk' sterk, zei dat ik gerust af mocht komen. Dat ze zich vooral niet wilde afzonderen en dat het zoveel deugd doet om onder de mensen te komen.
Morgen ga ik bij haar langs. Zij is niet het type dat in huilen zal uitbarsten, maar ik weet niet wat wél kan verwachten of wat ik zeggen moet of misschien net niet.
4 opmerkingen:
sprakeloos ben ik...
Kippenvel kreeg ik ervan, vreselijk.
Verschrikkelijk. Zo'n dingen zie je inderdaad niet aankomen. Ze doen me nog maar eens inzien hoe veel geluk ik niet heb.
heb al tranen in mijn ogen bij het lezen.
Wel goed dat je haar gaat bezoeken, ik zou echt niet weten wat te zeggen.
Een reactie posten