Luca leert elke dag een beetje bij. En zo ook hoe hij moet 'faken'.
Jona stoot zijn hoofd en de traantjes beginnen te rollen. Ik ga er meteen heen en begin Jona te troosten. Luca staat te kijken, begint dan te 'huilen', houdt zijn hoofd vast, roept 'pij!pij!' en komt naar me toegerend om getroost te worden.
:)
Jona was het er trouwens niet mee eens. 'Luca heeft geen pijn se mama!' IK heb WEL pijn!'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten