Als 10-jarige was ik radicaal tegen het hebben van kinderen. Ik liet het aan iedereen weten: ik zou nooit kinderen baren. Ze waren vervelend en beperkend en niks voor mij.
Maar ergens in mijn puberteit heeft een geheimzinnig mama-gen zich in mijn lichaam genesteld. Ik wist wel zeker dat ik kinderen wou. En dat niet alleen, ik wou ze vroeg. Zo vroeg mogelijk. Ik wou een jonge mama zijn.
Ik BEN een jonge mama en mijn jongens zijn het allerbeste wat mij overkomen is. De avontuurtjes van Jona (1 juni 2005) en Luca (15 januari 2007)kunt u lezen op deze blogs.
4 opmerkingen:
:-)
leve de stofzuiger!
Hahaha :)) Misschien de volgende keer een doos Honey Pops in huis halen ofzo, zijn toch al ietsje grotere bollen :)
ja die plakken nog lekker die honey pops ;o)
in de ikea heb je zo van de clips om zakjes mee toe te doen ... handing met kindjes in huis heb ik ook al ondervonden ;o)
Alles gewoon meteen opruimen is ook handig :p Alleen, dat vergeet ik wel eens....
Een reactie posten