Vandaag ben ik nog es gaan nalezen op mijn oude blog. Ik had het vast nooit geloofd toen, maar ik moet eerlijk bekennen dat mijn geheugen me intussen toch in de steek laat of bedriegt wanneer het over Jona's babytijd gaat. Vandaar dat ik het heel leuk vind dat ik nu kan nalezen hoe het met Jona ging op zijn 9 - 10 maand.
En dan blijkt Luca plots niet onredelijk lastig, want blijkbaar gedroeg Jona zich net hetzelfde. Hij hing ook rond mijn benen, wou ook niet eten en deed eveneens zijn dutjes met grote moeite. Alleen kon ik daar bij Jona beter op inspelen door bijvoorbeeld gewoon samen met hem te dutten of hem wat meer op te pakken. En dat vind ik nu dan weer zielig voor Luca. Dat kindje moet het al sinds zijn geboorte stellen met 'minder'. Minder knuffels, minder aandacht, minder geduld, ... maar gelukkig wel met evenveel liefde :)
Dat Luca niet moet onderdoen voor Jona valt in retrospectief ook wel op. Ik weet nog wel dat Jona veel dingen 'snel' kon, maar blijkbaar kon Luca al veel vroeger rollen dan Jona, hij is ook vroeger in het gebruiken van gebaren, met de vinger wijzen en in zijn handjes klappen. Laat ons dus zeggen dat vooral Luca's fijne motoriek zich sneller ontwikkeld heeft, waarschijnlijk doordat hij later is gaan kruipen en zo zijn handen langer vrij heeft gehad.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
ik denk ook dat de meesten het allemaal zo verbloemen...
het is toch ook moeilijk om dat negatieve vast te houden, niet??
maar goed ook :)
Een reactie posten