Anderhalve maand geleden heeft Paul een nieuwe bedrijfswagen, Mercedes Vito, gekocht. Praktisch, want er zit dus ook een ruime achterbank in. Alleen waren er geen gordels en dus hadden we de auto tot nog toe niet kunnen gebruiken voor uitstapjes.
Omdat ik per sé naar de zee wou op woensdag (gisteren dus) is Paul dinsdag begonnen aan het monteren van de gordels en gisterenmiddag is het afgeraakt. In principe waren we startklaar tegen twaalven.
Deel 2: Waar is de hond?
In principe dus, want terwijl Paul de laatste hand legt aan de autogordels en ik samen met de kindjes eet valt het me op dat Lara (onze Jack) zo rustig is. Na een speurtocht door het huis blijkt ze weg te zijn. Ergens in de chaos van het klaarmaken en binnen en buiten lopen is ons mieke er vandoor geglipt. Een snelle zoektocht in de stad levert niks op en ik bel de politie die me al meteen weet te vertellen dat Lara om 11.30 gevonden is en nu in Flobecq bij een stel hondeliefhebbers zit. Van geluk gesproken.
Wij dus naar Flobeck gereden, Lara gaan halen, terug naar huis, Lara afzetten en dan eindelijk richting zee.
Deel 3: de zee
We zouden naar blankenberge gaan, maar het is niemandsland geworden. Paul reed op 'gevoel' , dus de kortste weg hadden we vast niet en we waren de auto zo beu dat we uiteindelijk bij het eerste het beste strand gestopt zijn. (het was toen al na 4-en) Ergens langs de grote weg was onze parkeerplaats en via de duinen kwamen we dan uit tussen De Haan en Wenduine.
Op dat srand in niemandsland was het lekker rustig. De hemel was helderblauw en we hebben ons rot geamuseerd. Schelpjes zoeken en spelen in het zand. De buggy versleuren in het zand was een onvoorziene omstandigheid (ik dacht: lekker wandelen op de dijken...) die ons plezier niet kon vergallen.
Op de terugweg frietjes en tegen 21.30 zaten de prutsen in bed. (Jona heeft de overgang van auto naar bed niet meer gemerkt)
aaaaaahhhh, het was me het dagje wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten